Η Ακαδημία Πολεμικών Τεχνών Αθηνών στο πλαίσιο ανάπτυξης των αθλητικών τμημάτων του συλλόγου της, ίδρυσε το 2013 τμήμα Judo με επικεφαλής εκπαιδευτή τον Αναστάσιο Γεωργιάδη. Από την πρώτη κι’ όλας χρονιά του τμήματος έχουν κατακτήσει Πανελλήνια και διασυλλογικά μετάλλια καθώς και θέσεις στην πρώτη πεντάδα σε πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Σταθερά σε κάθε αγώνα που παίρνουν μέρος οι αθλητές μας στα τμήματα ανδρών – γυναικών – εφήβων και παιδικά βρίσκονται ανάμεσα στις πρώτες 3 θέσεις στην κατηγορία τους.

Το τζούντο γεννήθηκε στην Ιαπωνία. «Πατέρας» του αθλήματος θεωρείται ο Τζιγκόρο Κάνο (28 Οκτωβρίου 1860, Μικάγκε-Χιόγκο) πτυχιούχος πολιτικών και οικονομικών επιστημών αλλά και άριστος γνώστης της παιδαγωγικής της φυσικής αγωγής και των πολεμικών τεχνών. Λέγεται ότι ο Κάνο κατέληξε στο Τζούντο αναζητώντας τρόπους και νέες τεχνικές με τις οποίες θα αντιμετώπιζε τους μεγαλύτερους μαθητές του ζίου ζίτσου. Η αλήθεια είναι ότι υιοθέτησε πολλές από τις τεχνικές του Ζίου Ζίτσου και ταυτόχρονα εφάρμοσε καινούργιες. Οριοθετώντας, όμως, ως βασικό στόχο του αθλήματος, εκτός από τη διάπλαση του ανθρώπινου σώματος και τη διαμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα μέσω της πνευματικής και ηθικής πειθαρχίας, μετέτρεπε το Τζούντο από μια νέα πολεμική τέχνη, σε πραγματικό τρόπο ζωής. Το 1882 ο Τζιγκόρο Κάνο ίδρυσε το Kadokan Judo που σιγά-σιγά άρχισε να εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ιαπωνία. Το 1907 υπολογίζεται ότι είχε ήδη 10.000 αθλητές - μέλη.

Το 1903 ο Γιαμασίτα κατ’ εντολή του Κάνο πήγε στις ΗΠΑ όπου διέδωσε το Τζούντο εκπαιδεύοντας ακόμη και τον Αμερικανό Πρόεδρο Τεοντόρ Ρούσβελτ. Παρά τις φυσιολογικές αλλαγές, οι βασικοί κανόνες του Τζούντο παραμένουν ίδιοι όπως και η βασική φιλοσοφία του πατέρα του Τζούντο ο οποίος ήθελε μια νέα πολεμική τέχνη, ένα άθλημα, με τους λιγότερους δυνατούς τραυματισμούς. Για τριάντα χρόνια ο Τζιγκόρο Κάνο αφιέρωσε τη ζωή του στη διάδοση και εξάπλωση του αθλήματος. Βασικός συνεργάτης του Βαρόνου Πιερ Ντε Κουπερτέν, είχε ενεργό ρόλο στο Ολυμπιακό Κίνημα, όντας και μέλος της ΔΟΕ. Ο Τζιγκόρο Κάνο δεν πρόλαβε να δει εν ζωή (πέθανε το 1938), την είσοδο του Τζούντο στους Ολυμπιακούς Αγώνες (το 1964 στο Τόκιο) ούτε την ίδρυση της Διεθνούς Ομοσπονδίας (το 1951), την οποία είχε προτείνει ο ίδιος από τη δεκαετία του ‘30. Για την ακρίβεια ήταν 12 Μαΐου του 1951 όταν σε ένα δωμάτιο του κινέζικου εστιατορίου Choy’ s στο Λονδίνο, εννέα χώρες υπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Αυτή τη στιγμή η Διεθνής Ομοσπονδία Τζούντο (IJF) έχει στα μητρώα της περισσότερες από 180 χώρες-μέλη.

Νωρίτερα, το 1948, είχε ιδρυθεί η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τζούντο ενώ το 1951 διεξήχθη και το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Η εισαγωγή των κατηγοριών επηρέασε άμεσα την ανάπτυξη του Τζούντο, ενώ οκτώ χρόνια πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, το 1964, στην ίδια πόλη, διεξήχθη το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με συμμετοχή 31 αθλητών από 21 χώρες. Το 1980 διεξήχθη, για πρώτη φορά, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και για τις γυναίκες. Δώδεκα χρόνια, αργότερα, το 1992 στη Βαρκελώνη το Τζούντο γυναικών συμπεριλαμβάνεται και στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Στην Ελλάδα το Τζούντο εμφανίστηκε λίγο μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Το 1977 αναγνωρίστηκε επίσημα, ως άθλημα και εντάχθηκε στον ΣΕΓΑΣ ενώ το 1985 ιδρύθηκε η Ελληνική Ομοσπονδία Τζούντο που σήμερα αριθμεί 150 και πλέον σωματεία με μια δύναμη 6.000 αθλητών και αθλητριών.

Το Τζούντο είναι μια μορφή πάλης που περιλαμβάνει ρίψεις, ακινητοποιήσεις και εξαρθρώσεις, τόσο από όρθια στάση όσο και στο έδαφος. Με απλά λόγια, μπορεί κάποιος χρησιμοποιώντας τους φυσικούς μοχλούς του σώματος να έχει πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του – τόσο στα τατάμι (στρώματα) όπου γίνεται η εξάσκηση και οι αγώνες, όσο και σε μια κατάσταση αυτοάμυνας. Παρά τις θεαματικές του τεχνικές, το Τζούντο μπορεί να είναι ένα από τα ασφαλέστερα αθλήματα και η ολοκληρωμένη του προπονητική θεωρία και πρακτική το κάνουν ιδανική άσκηση και για παιδιά. Αν και η σημερινή του μορφή δίνει περισσότερο βάρος στην πρωταθλητική του διάσταση, το «κλασσικό» Τζούντο, περιλαμβάνει εκπαίδευση και σε άοπλες όσο και σε ένοπλες επιθέσεις.

Το Τζούντο είναι πραγματικά μια τέχνη/άθλημα για όλους. Είναι το ασφαλέστερο μαχητικό άθλημα επαφής. Οι νεότεροι μπορούν να διοχετεύσουν εκεί όλη τους την ενεργητικότητα, ενώ οι μεγαλύτεροι να το δουν ως ένα σωματικό «σκάκι» με άφθονες δυνατότητες στρατηγικής και ανάπτυξης. Στην Ακαδημία Πολεμικών Τεχνών δίνουμε μεγάλη έμφαση στην παραδοσιακή εξάσκηση, και όχι τόσο στην αγωνιστική, ούτως ώστε το μάθημά μας να απευθύνεται και να μπορεί να ωφελεί όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται, ενώ λειτουργεί επίσης και τμήμα Τζούντο για παιδιά. Το Τζούντο, ο δρόμος της ευγένειας, θεωρείται η καταλληλότερη άσκηση για μικρές ηλικίες αφού σύμφωνα με μελέτες, οι τεχνικές του είναι κοντά στην παιδική ψυχολογία. Εντελώς ακίνδυνο βοηθάει στην τόνωση της συγκέντρωσης, της αυτοπεποίθησης και της πειθαρχίας, απαραίτητα εφόδια για την εξέλιξη και την ευημερία ενός σύγχρονου ατόμου.